
doğduğu yerde Şucaiye'de şehid düştü yine. Çünkü "Biz burada kalacağız" sözünün sadıklarıydı onlar.
Aklım Almıyor. Gönlüm Almıyor. İnsalığım Almıyor. Algım Almıyor. Biz ne yaşıyoruz???
If I must die,
you must live
to tell my story
to sell my things
to buy a piece of cloth
and some strings,
make it white with a long tail
so that a child, somewhere in Gaza
while looking heaven in the eye
awaiting his dad who left in a blaze
and bid no one farewell
not even to his flesh
not even to himself
sees the kite, my kite you made, flying up above
and thinks for a moment an angel is there
bringing back love
If I must die
let it bring hope
let it be a tale
Ben ölmeliysem şayet,
Sen yaşamalısın
Anlatmak için hikayemi
Ve benden kalanları satıp
Bir parça kumaş almalısın
Ve bir parça ip,
Beyaz uzun kuyruklu bir uçurtma yapmak için.
Ki Gazze’deki bir çocuk
Cennetin gözlerinin içine bakarken
Ateşte bırakılmış babasını beklerken
Henüz kimseyle vedalaşamamışken
Kendi bedeniyle bile
Kendiyle bile
Görsün bu uçurtmayı
Senin bana yaptığın uçurtmayı,
Ve bir an için bir meleğin orada olduğunu düşünsün.
Ona sevgiyi geri getirmek için
Ben ölmeliysem şayet,
Umut getirsin ölümüm,
Bir masal olsun.
https://hurseda.net/mucahit-gultekin/51573/direnis-ve-akademi-kitap-kalem-ve-barut.html
http://bdsturkiye.org/filistin/rifat-el-aririn-sehadeti-hangi-hayat-yasamaya-degerdir-louis-allday/
Yorumlar
Yorum Gönder