GÜNCE 4: Bahar Dönemi- 25. "Bu yolda kaybolan bir şey yoktur."

 Bu dönemin mottosu şu olsun: Allah yolunda boşa giden hiçbir şey yoktur.

7 NİSAN

GAZZE'DE İNSANLAR CAYIR CAYIR YAKILIYOR!!!!!

KELİMESİZLİK.... AFFFFF........

5 Nisan
Bugün hava çok güzel, sabah çok hoş bir yürüyüş yaptım. Flohmarkta gittim şimdiye TeebHouese'da ders çalışıyorum.

gazzeye saldırılar hiç olmadığı kadar çok artttı. Lanet olasıcaların saldırıları sonucunda, gazzelilerin naaşlarının bulutlara fırladığı videolar izledim.  Nasıl izledim ve hala kendimdeyim bilmiyorum??? Kıyametin kopmasını istemenin hükmü nedir ?

2 Nisan

Bayram dün resmi olarak bitti. Hayatımın açık ara en sosyol bayramlarıydan biriydi. Evde kızlarla iftar, bayram anmazı, sümeyyeler, ümmü ablalar, esin teyze, aladdin amca, sevdeler, hatice teyz ve dilara.

Hepsi için öylesine şükür doluum ki.

Razaman akşamlarım çok güzel geçti. Wetzikon, Olten, Uster, Volketswill, Dietikon, Wil, Aargau (tablo) SIG Zentrum, MSAZ şimdilik aklıma gelenler. 

Çok güzel renklerle tanıştım. Sınırlarımı öğrendim. Plansız olunca nasıl olacak dedim. Yine olmadı. İnşallah razı gitmişsindir Ramazan. Haddimi aşmış olma fikri beni ürkütüyor. Umarım razısıdnır.

Şimdiyse Asien Orient'de işimizin başındayız. Uzun bir zaman sonra konsantre şekilde çalışma girişimi olacak.

Nasıl çalışmadıysam kronometre 258 saattir açık kalmış. Heralde sonra kendi kendine kapandı :D Allahım cümle isteyene akıl ver.

Farsçaya da ara verdim. Okumalara da. Bu fikirlerden hoşlanmadım. Neyse yeteri kadar yergi yaptığımıza göre, vira Bismillah sümeyyecim.

Ay bir de inşallah bahar geldi.

Bir de kahrolsun kahrolasıcalar . VE YAŞASIN DİRENİŞİMİZ! 

18 Mart

Allahın belası lanet siyonistler dün gece biz sıcak yataklarımızdayken sahr vaktinde gazzeye tekrar saldırdı. 3oo küsur şehit verdik bir gecede. benim aklım fikrim almıyor. nasıl ya nasıl. istedikleri gibi canları istediğinde nasıl...... nasıl bir avuç gözü dönmüşşerefsizin önüne geçilmiyor!!!

!

Enough is enough!

17 Mart

Part 2

Bugün msa iftarına gittim. Bir pakistanlı, iki iranlı, bir bosnalı, bir isviçreliden oluşan şampiyonlar ligi gibi bir masam vardı. 

Part 1

Farsça neyseki güzel dil. Yoksa adını vermek istemediğim katılımcının saçmalıkları haddini epeydir aştı. Bir zümre var. Bunların öyle sınırı, zemini, rengi, cinsi, ırkı yok. Kafalarında aşamadıkları bir paradigma var. Dillendiremedikleri bir "nefret" paradigması. Bu nefreti ise değerlere küfrederek açığa çıkarmayı maharet biliyorlar.

Bakınız zerre kadar umrumuzda değilsiniz. Bakınız siz hakikaten bir şey ifade etmiyorsunuz. Bakınız siz cümrüm kadar yer yakmazsınız.

Bunun en iyi hal dilimle anlattığımı düşünüyorum. Kudurabilirsiniz.

15 Mart

Bugün Zürichdeki demoda tülay ablanın emaneti olan karpuz ile olay olay bi aktion gerçekleştirdik. Ne hoş ne anlamlı ne dolu ne yürekten ne hakiki insanlar … 

Sonra bu ramazan artık bir bağımlılık halini almaya başlayan albanien moschee ziyaretimi gerçekleştirdim. Haha. Haftanın yarısı arnavutlarlayım 😅 büyük konuşma sümeyyecim. Aferin. Ya hakkaten ben ümmetin renklerine bayılıyorum arkadaşlar. Bir çeşit passion diyebiliriz. Diyin hatta. 

Dün de şehbal zürichin iftarı vardı. Dietikonda. O da çok güzeldi. Bir sürü bir sürü güzel kızla tanıştım. Hepsinin kalbinden öpüyorum.

Rabije dedi ki bu akşam; “zikir dilde olanın kalpte olan birleşmesi”. Soracaktım sormadım. Kalpteki ile dildekinin birliğine nasıl kani olacağız?

Kafam çok dolu. Ama şükür dolu. Ya ben ramazanın bereketinin de hastasıyım.

Şimdi  S 12’deyim. Korkunç bir cumartesi akşamı deneyimi oluyor. Zürili ergenler. Ve masum usterli ben. ;)

(Bu fotiyi yanlışlıkla çekmişim, ve sevdim)

12 Mart

Bugün Wil’de Arnavut müslümanların camisindeydim. Rabijenin daveti ile. Kuran ziyafeti, iftar ve teravih.

Konuşulanların ekseriyetini anlamasam da derin bir düşe daldım. Ve şükre ve hayrete.

İslamın batıda ulaştığı en son toprak parçasındalar. Bazıları müslüman olmuş bazısı olmamış. Kendi içlerinde islamla güzelleşmişler.

Bazısı bana türkçe reaksyion verdi. Özellikle medresede okuyanlar. Nedenini sorduğumda medreselerin yapımında türkiyenin çok emeği geçti, bir çeşit minnet diye açıkladılar.

Çoğunu türklere benzetiyorum, fenotip olarak. Kendilerine de söyledim. Gülüştük :)

İslamın farklı renklerini keşfetmeye bayılıyorum. Bir çeşit tutku.

Ha bir de “zulüm bizdense ben bizden değilim!”(suriyeye binaen)

3 Mart

Ramazanın 3. Günü bitti. Ramazanda okula gittiğim ilk gündü. İkinci dersi sonuna doğru ciddi bir baş ağrısı başladı vs.

Bir şekilde kendimi eve attım, neyse gün bitti. Sonra düşündüm,  oruçlu- oruçsuz içinde bulunduğum nimete erişemeyen binlerce insan olduğunu. Mesela Gazze'de. Aç susuz geçirilen günleri. Açlıktan olan kardeşlerimizi. Ve ben 12 saatlik orucun yoruculuğundan bahsediyorum.

Yanlış anlaşılmasın, elbette oruucun her nefse ayrı ayrı nasihati vardır. İbadeti yahut kişileri küçümsemek değil niyetim.  Ancak bu durumda kendi nefsime çıkardığım pay büyük oldu. Bir ibadet mahiyetiyle sürdürdüğümüz bu kısıtlı oruç halini, bir yaşam biçimi, bir direniş, küllü bir ibadet haline getiren insanlar var. Ve biz bu insanlarla aynı dünyada aynı zamanda yaşıyoruz. Diğer taraftan düşündüm..... burada zikretmek istemediğim insan ikilemlerini.

Başkasına bir şey demeden kendi nefesime demeliyim. Ondan suskunluğum.

26 Şubat Çarşamba

Bu sabah kedime bir düzen vermeliyim, firiyle uyandım. Ramazan is coming ama ben ne yapıyorum acaba. Vaktim yok demek istemiyorum ama sürekli dikkatim yok. Farklı işlere aynı derece fokuslanmak sanırım mümkün değil.

Neyse halledicez. 

Farsça sınıfında bir kankim var. Kod adı C. L. :D 60 yaşında. Geçen  ona master tezimi  convertler üzerine yazacağımı söylediğimde "aa benim kız kardeşim de müslüman yaklaşık 20 sene önce müslüman oldu, istersen onunla da röportaj yap" dedi. Önce bi A4 kağıda benim numaramı  kendisi için yazdı,  sonra diğer A4 kağıdına kendi numarasını benim için yazdı. Eğer hemen röportaj yapman gerekirse bana ulaş dedi. ( Haftada iki kere zaten derste görüşüyoruz:D)  Neyse biraz konuştuk ettik, ayrıldı.

Bugün yanıma geldi tekrar, diyor "kardeşimin ruh hali dün pek iyi değildi, ama yine de röportaj yapmayı kabul etti. Kardeşim entereasan bi insan, onu çok anlamıyorum.Belki sen anlarsın :D" sonra devam ediyor: "bence o yeteri kadar iyi bi müslüman da değil (amcanın kendisi müslüman değil ama), onun müslüman olduğuna hacca gidince ikna oldum. Çünkü hacca gitmek zor iş" Sonra soruyor; "mekkeye gitmeye Hac deniyor di mi?" :D Biraz konuştuk hac mı umre mi emin olamadı ama kardeşinin en iyi müslüman versiyonun Mekke'ye gittiğinde olduğuna dair bi ısrarı var.

Sonra telefonunu getirdi. Diyor buradan kardeşimin adını bulabilir misin? Neyse kardeşinin numarasını bulduk telefonuma kaydettim. 

Giderken tekrar diyor; "bence kardeşim yeteri kadar iyi bir müslüman değil ama yine de şansını dene!"

Dedim nerede olursan olsun, yaşı kaç olursa olsun abiler demek kız kardeşlerini bir şekilde zorbalayacak bir konu buluyor :D

24 Şubat Pazartesi

Kütüphanede yerimi aldım.  Dönemin 2.  Haftası.

Aldante operası arka planda çalıyor. Bugün iki ders farsça vardı. Geçen dönem aynı sınıfta olduklarımızla bu dönem kanki oluyoruz. İçlerinde 60 yaşında bir amca da var :D Master tezimi yazmaya başlayacağımı söyledim... "meine Schwester ist auch konvertiertin" dedi... :D Dedim really, dedi valla öyle sizi tanıştırayım. 

Sonra dedim kendi kendime, beş gün önce interview partnerim yok diye üzülürken bak Allah karşına neler çıkardı. Iman Zentrum'da tanıştığım Sonja Schwester cığımda olumlu döndü.

Bu dönem bol tez gündemli olacak gibi.... ayy daha da güzeli (inş hep güzel kalır) Dominik, tez danışmanım olmayı kabul etti. Ben hikayemin güzelliği karşısında yeteri kadar şükredebiliyorumdur umarım.

Neyse ki Ramazan geliyor. Bol bol şükretmeye vaktimiz olacak ömrümüz var ise.

23 Şubat 2025

"Şehadet bir çağrıdır tüm nesillere ve çağlara" diyen ve 23 Şubat 1979'da bir cuma günü şehadete yürüyen Metin Yüksel'in şehadet yıldönümü bugün. Henüz 21 yaşındayken. Allah yolunda boşa giden hiçbir şey hakkaten yok. Adımları onu şehadete götürdü. Onun şehadeti ise, bugünkü Sümeyyenin varoluş mücadelesinin ilk tohumlarını atmasında çokça belirleyiciydi.

Dönemin ikinci haftasına giriyoruz, bir hafta sonra ise Ramazan. Neye ne kadar hazırım? Emin değilim.

Dün elhamdulilah Tülay ablanın katılımıyla maddi ve manevi anlamda bereketli bir program gerçekleştidik. Topraklarımızın hür ve aziz olduğu günlere erişmek duasıyla.